อินเทอร์เน็ตได้เปลี่ยนภาพอนาจารไปตลอดกาล แม้ว่าไซต์ '-tube' จะผูกขาดการผลิตวัสดุสำหรับผู้ใหญ่ แต่ก็ได้ลดราคาลงด้วย ขึ้นอยู่กับเนื้อหาที่ผู้ใช้สร้างขึ้น ไม่มีทางรับประกันความยินยอมหรือแหล่งที่มาของเนื้อหาได้ ส่งผลให้ผู้ผลิตต้องจ่ายเงินเพื่อการผลิตมากขึ้น แพลตฟอร์มเช่น Afterglow และ CHEEX กำลังผลิตและแจกจ่ายสื่อการเรียนรู้ซึ่งเป็นตัวเปลี่ยนเกมในอุตสาหกรรม
แม้ว่าอุตสาหกรรมเนื้อหาจะมีความสงสัยเรื่องภาพลามกอนาจารมานานแล้ว แต่บางไซต์ได้พยายามอย่างมากที่จะป้องกันมัน ตัวอย่างเช่น CHEEX มีวิดีโอ บทช่วยสอน นิตยสาร และเรื่องราวเกี่ยวกับเสียง ทีมเนื้อหาใช้รายการตรวจสอบที่เข้มงวดเพื่อให้แน่ใจว่ามีการผลิตอย่างมีจริยธรรม พวกเขาตรวจสอบอายุของนักแสดง ยินยอม และสร้างบรรยากาศอย่างรอบคอบ ความหลากหลายยังเป็นข้อพิจารณาที่สำคัญอีกด้วย เนื้อหามุ่งเป้าไปที่ผู้ชมที่หลากหลาย ตัวอย่างเช่น มีผู้สร้างทั้งชายและหญิง
อุตสาหกรรมเนื้อหาอยู่ในระดับแนวหน้าของการเปลี่ยนแปลงทางเทคโนโลยีมาโดยตลอด การถือกำเนิดของอินเทอร์เน็ตได้นำไปสู่ยุคใหม่ของภาพลามกอนาจารหนังAV อันที่จริง อุตสาหกรรมนี้มีความหลากหลายมากจนปัจจุบันเป็นเครือข่ายโซเชียลเน็ตเวิร์กที่ใช้กันอย่างแพร่หลายที่สุด อย่างไรก็ตาม ความจริงก็คือภาพลามกอนาจารออนไลน์ยังคงเป็นส่วนน้อยของวงการบันเทิง ด้วยการใช้อัลกอริธึม บริษัทต่างๆ สามารถกำหนดเป้าหมายผู้ใช้ตามสถานที่ คำหลัก และช่วงเวลาของวัน
บริษัท CHEEX ซึ่งตั้งอยู่ในกรุงเบอร์ลินได้ปรับเทคโนโลยีการเฝ้าระวังผู้ใช้เพื่อให้เนื้อหาเป็นส่วนตัวและตรงเป้าหมายยิ่งขึ้น ด้วยการติดตามพฤติกรรมการท่องเว็บของผู้ใช้ บริษัทจึงได้สร้างไซต์ที่ตรงเป้าหมายมากขึ้นสำหรับผู้ใช้แต่ละราย ทีมเนื้อหาทำงานอย่างใกล้ชิดกับผู้ผลิตเนื้อหาเพื่อให้แน่ใจว่าเนื้อหานั้นปลอดภัยและให้เกียรติ พวกเขาติดตามอายุของนักแสดง ความยินยอม และบรรยากาศฉาก บริษัทยังให้ความสำคัญกับความหลากหลาย เนื่องจากรองรับผู้ชมที่หลากหลาย ซึ่งส่วนใหญ่เป็นเพศหญิง
แม้ว่าอุตสาหกรรมจะเริ่มเป็นองค์กรในช่วงกลางศตวรรษที่ยี่สิบ แต่รากของอุตสาหกรรมสามารถสืบย้อนไปถึงศิลปะถ้ำและภาพวาดทางศิลปะ อุตสาหกรรมนี้มีขนาดใหญ่มาก แม้จะมีชื่อเสียงก็ตาม บางคนโต้แย้งว่าภาพลามกอนาจารเป็นข้อห้ามทางสังคมและไม่จำเป็นสำหรับเสรีภาพ แต่ในขณะที่ข้อกังวลเหล่านี้ถูกต้องตามกฎหมาย ผลกระทบในวงกว้างของอุตสาหกรรมยังคงเป็นปัญหามากเกินไปที่จะแก้ไขในระยะสั้น
การถกเถียงเรื่องภาพลามกอนาจารได้กลายเป็นสนามรบต่อเนื่องในระบบศาลของสหรัฐฯ การอภิปรายเริ่มขึ้นในปี 1970 เมื่อสตรีนิยมเริ่มแนะนำทฤษฎีใหม่ๆ ที่เชื่อมโยงระหว่างภาพลามกอนาจารและความรุนแรง ในช่วงทศวรรษ 1980 พวกเขาเสนอกฎหมายที่มุ่งจำกัดภาพลามกอนาจาร ร่างกฎหมายไม่ผ่านเนื่องจากการต่อต้านอย่างรุนแรงและไม่ได้รับการโหวต อย่างไรก็ตาม การอภิปรายยังคงดำเนินต่อไปอย่างไม่ลดละ
อุตสาหกรรมนี้เริ่มดำเนินธุรกิจในช่วงกลางศตวรรษที่ยี่สิบ และปัจจุบันได้กลายเป็นอุตสาหกรรมที่มีมูลค่าหลายพันล้านดอลลาร์ อย่างไรก็ตาม มันไม่ได้ปราศจากข้อผิดพลาด ห่วงโซ่อุปทานของบริษัทไม่มีข้อบกพร่องและแนวปฏิบัติด้านแรงงานก็แพร่หลาย อุตสาหกรรมนี้ได้กลายเป็นธุรกิจระหว่างประเทศด้วย โดยมีเพียงไม่กี่บริษัทที่ทำกำไรจากการผลิตมือสมัครเล่น นอกจากนี้ การควบคุมภาพลามกอนาจารในศตวรรษที่ 21 เป็นเรื่องยากเนื่องจากขาดระเบียบข้อบังคับ
การถกเถียงเรื่องภาพลามกอนาจารมีมาหลายปีแล้ว พวกเสรีนิยมสองสามคนถึงกับปกป้องมันด้วยการโต้เถียงว่ามันไม่คุกคามสิทธิของประชาชน อย่างไรก็ตาม นักสตรีนิยม "ต่อต้านการเซ็นเซอร์" คนอื่นๆ ไม่เชื่อว่าภาพลามกอนาจารเป็นอันตราย พวกเขาโต้แย้งว่ากฎหมายเกี่ยวกับภาพลามกอนาจารไม่มีประสิทธิภาพและเป็นอันตรายต่อคำพูดในรูปแบบอื่น พวกเขายังเชื่อว่า "ศีลธรรม" ของเนื้อหาที่ขายบนอินเทอร์เน็ตเป็นปัญหา
ในบรรดาอันตรายมากมายของภาพลามกอนาจาร นักวิจัยบางคนกล่าวว่าสิ่งนี้ไม่เป็นอันตรายต่อผู้ดู แม้ว่าภาพลามกอนาจารจะเป็นส่วนหนึ่งของสังคม แต่ก็สามารถสร้างปัญหาให้กับเด็กและวัยรุ่นได้ ตัวอย่างเช่น พวกเสรีนิยมบางคนยอมรับว่าภาพลามกอนาจารเป็นสาเหตุสำคัญของการเลือกปฏิบัติต่อผู้หญิง กล่าวอีกนัยหนึ่งไม่ได้ทำให้พวกเขามีค่าความเท่าเทียมกันในที่ทำงานน้อยลง แต่พวกเขาไม่เชื่อว่าภาพลามกอนาจารเป็นส่วนสำคัญของวัฒนธรรม
ในรายงานปี 1986 คณะกรรมการอัยการสูงสุดด้านภาพอนาจารแย้งว่าเนื้อหาลามกอนาจารสามารถนำไปสู่ความรุนแรงได้ รายงานขั้นสุดท้ายพบว่า "การเปิดรับเนื้อหาลามกอนาจารอย่างมากเพิ่มความเสี่ยงต่อการรุกรานสตรี" แม้ว่าจะเป็นข้อสรุปที่ขัดแย้ง แต่ก็ยังเป็นวิธีที่ดีที่สุดในการจำกัดผลกระทบต่อผู้หญิง นอกจากจะทำให้ชีวิตของผู้หญิงมีความทุกข์ยากมากขึ้นแล้ว ภาพลามกอนาจารยังเป็นที่รู้กันว่านำไปสู่วัฒนธรรมแห่งความกลัวอีกด้วย